Adopcja dziecka – jak wyglądają procedury?

adopcja dziecka

Adopcja dziecka, z jednej strony rodzice biologiczni, nie potrafiący z jakichś powodów sprawować opieki nad dzieckiem. Z drugiej, pary bezskutecznie starające się o potomstwo. Dla takich par, szansą jest oddanie dziecka do adopcji, lub zaadoptowanie dziecka.

Kto może zostać rodzicem adopcyjnym?

Adopcja dziecka (usynowienie, przysposobienie) – prawne uznanie cudzego dziecka za swoje. Oznacza to, że nawiązany jest stosunek prawnorodzinny, między przysposabiającym a przysposobionym. Dziecko, nabywa prawa i obowiązki w stosunku do osoby adoptującej. Tym samym, przerwana jest dotychczasowa władza rodzicielska rodziców biologicznych. W dniu adopcji dziecka, dziecko musi być małoletnie, a gdy ma ukończone 13 lat musi wyrazić na nią zgodę.

Rodzaje adopcji:

Prawo wyróżnia trzy rodzaje przysposobienia (adopcji dziecka):

• pełne – dziecko zostaje członkiem nowej rodziny, więź z poprzednią zostaje zerwana
• niepełne – powstaje stosunek rodzinny między przysposabiającym a przysposobionym, jednak nie powstaje on z krewnymi rodzica adopcyjnego
• całkowite – przysposobiony traktowany jest jak prawdziwe dziecko swoich nowych rodziców. Jest to przysposobienie nierozwiązywalne.

Regulacja prawna dziecka

Bardzo ważna podczas adopcji dziecka, jest uregulowana sytuacja prawna dziecka. Oznacza to, że rodzice biologiczni dziecka muszą zrzec się praw rodzicielskich, lub sąd ich tych praw pozbawia. Niestety, ogrom dzieci nie ma uregulowanej sytuacji prawnej, i nie mogą zostać adoptowane, a jednocześnie rodzice biologiczni się nimi nie interesują. Nie można również adoptować dziecka, które nie ma ustalonej tożsamości ( np. zostawione w oknie życia).

Kto może zostać rodzicem adopcyjnym?

Wbrew powszechnie panującej opinii, adoptować mogą nie tylko małżeństwa. Osoby samotne, również maja szansę zostać rodzicami porzuconego dziecka. Małżeństwa, które starają się o adopcje muszą mieć co najmniej 5letni staż. Różnica wieku między dzieckiem, a rodzicem nie może przekraczać 40 lat. Ważne jest, aby przysposabiający był zdrowy fizycznie i psychicznie, nie był karany, oraz nie posiadał nałogów. Rodzic musi mieć stały dochód, dobra opinię z miejsca pracy. Najważniejsze jednak jest, by była to osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Wspólne przysposobienie, następuje tylko przez związek małżeński. Osoby pozostające w konkubinacie nie mogą starać się o adopcje.

Jak wygląda procedura adopcyjna

Pierwszym krokiem , jest udanie się do ośrodka na rozmowę informacyjną. Potencjalni rodzice, zapoznają się z procedurą adopcyjną, przekazują informacje o sobie, oraz oczekiwania wobec dziecka. Dostają również komplet dokumentów, niezbędnych do rozpoczęcia procesu adopcyjnego. Później, następuje rejestracja kandydatów na rodziców. W ośrodku zostaje założona teczka, w której będą kompletowane wszystkie dokumenty. Kolejnym krokiem, jest zapowiedziana wizyta domowa. Pracownicy ośrodka odwiedzają kandydatów, by poznać warunki mieszkaniowe i jak zachowują się potencjalni rodzice w swoim środowisku.

Komisja kwalifikacyjna, wydaje opinie o rodzicach na podstawie zebranych dokumentów i informacji pracowników ośrodka. Gdy opinia jest pozytywna, dziecko przedstawiane jest rodzicom najpierw za pomocą dokumentów, później dopiero osobiście. Dochodzi do spotkań raz w miesiącu. Gdy kandydaci potwierdzają chęć adopcji dziecka opiekun prawny zgłasza do sądu prośbę o zmianę adresu osoby przysposobionej. Jeżeli sąd się zgodzi dziecko może zamieszkać z potencjalnymi rodzicami. Następnie, składany jest wniosek o adopcje. W oczekiwaniu na rozprawę kurator sądowy, oraz pracownicy ośrodka adopcyjnego odwiedzają rodzinę, by zobaczyć czy przysposabiający radzą sobie z opieką.

Gdy sąd wyrazi zgodę na adopcje, postanowienie uprawomocnia się po 3 tygodniach. Pora na wizytę w Urzędzie Stanu Cywilnego w miejscu urodzenia dziecka, aby otrzymać nowy odpis aktu urodzenia.

Adopcja dziecka a potrzebna dokumentacja

Dokumenty potrzebne podczas procedury adopcyjnej:

• odpis zupełny aktu małżeństwa
• akt rozwodu w przypadku drugiego małżeństwa
• zaświadczenie o niekaralności
• akt urodzenia – gdy o dziecko ubiega się osoba samotna
• zaświadczenie o zarobkach
• opinia z miejsca pracy
• zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia oraz z poradni zdrowia psychicznego oraz poradni odwykowej

Procedura adopcyjna jest długotrwałym procesem, który wymaga od nas ogromu cierpliwości i samozaparcia. Ważne jest, aby potencjalni rodzice się nie poddawali, bo mają szansę spełnić swoje marzenie o posiadaniu dziecka. Adopcja dziecka, powinna być decyzją dobrze przemyślaną, i bardzo odpowiedzialną.