Choroby weneryczne są przenoszone drogą płciową, i zazwyczaj są bardzo wstydliwym problemem. Decydując się na stosunek, warto pamiętać o zabezpieczeniu, nie tylko ze względu na ewentualną ciążę, ale także z uwagi na przenoszenie chorób. Główna przyczyną zakażeń są wirusy, bakterie, pasożyty oraz grzyby. Jak rozpoznać chorobę weneryczną? Oraz jakie choroby weneryczne są najczęściej przenoszone drogą płciową ?
Choroba weneryczna – czym właściwie jest?
Choroby weneryczne są przenoszone drogą płciową, nie tylko podczas zwykłego stosunku, ale także w przypadku stosunku oralnego, oraz analnego. Przyczyną zakażeń mogą być również stosowane gadżety erotyczne, używanie tej samej gąbki czy ręcznika. Istnieją także inne czynniki, które mogą zwiększyć możliwość zakażenia, a zaliczamy do nich:
- Częsta zmiana partnerów seksualnych
- Niestosowanie prezerwatyw
- Przypadkowy stosunek pod wpływem alkoholu
Popularne choroby weneryczne
Niestety choroby weneryczne, najczęściej diagnozuje się u osób młodych. Zazwyczaj jest to przedział od 15 do 30 roku życia. Za główną przyczynę uznaje się imprezowy tryb życia, nadużywanie substancji psychoaktywnych, życie w niezobowiązujących układach partnerskich, stosunki grupowe czy homoseksualizm. Do najczęściej diagnozowanych chorób dróg płciowych zaliczamy:
- Kiła – wywołana przez bakterię krętka bladego. Kiłę dzieli się na 2 rodzaje, wrodzoną i nabytą. W przypadku kiły nabytej, można się nią zarazić również poprzez pocałunek. Charakterystycznymi objawami tej choroby są powiększone węzły chłonne, oraz pojawienie się zmian skórnych w okolicy intymnej. Konieczne jest leczenie antybiotykiem, aby choroba nie postępowała.
- Rzeżączka – nie wirusowa choroba, spowodowana bakterią gram. Bakteria jest przenoszona tylko podczas seksu oralnego, analnego a także genitalnego. Najczęstsze objawy występujące po zakażeniu to upławy, swędzenie a także uciążliwe infekcje odbytu. Dodatkowo mogą wystąpić również dolegliwości bólowe. Leczenie opiera się na zastosowaniu antybiotykoterapii.
- Chlamydioza – spowodowana bakterią chlamydia trachomatis. Choroba ta często przebiega bezobjawowo. Niestety nieleczona chlamydioza, prowadzi do dużych powikłań. Uszkodzenie narządów rodnych, czy bezpłodność to najczęstsze powikłania. Jeżeli prowadzisz aktywne życie seksualne z wieloma partnerami, staraj się co jakiś czas zbadać pod kątem chlamydiozy. Wcześnie wykryta wymaga tylko 7 dniowego leczenia antybiotykiem.
- Kandydoza – choroba znana pod nazwą grzybicy, spowodowana jest drożdżakami Candida albicans. Grzybica można zarazić się podczas stosunków płciowych, a także w miejscach publicznych, takich jak toalety, basen czy sauna. Najczęściej występującymi objawami u kobiet są gęste upławy, plamki na błonach śluzowych, swędzenie oraz zaczerwienienie odbytu i sromu. W przypadku mężczyzn, pierwszymi objawami są zaczerwienienie, szczypanie napletka, łuszczenie na żołędzi. Dodatkowo może pojawić się ból podczas stosunku, częste oddawanie moczu. Leczenie polega na zastosowaniu środków przeciwgrzybicznych.
- HPV – wywołana przez wirus brodawczaka ludzkiego. Typowymi objawami są zmiany skórne na narządach płciowych, oraz odbycie. Zmiany występują w postaci grudek, brodawek. Nieleczone zmiany skórne, powiększają swój rozmiar, i stają się uciążliwe w codziennym funkcjonowaniu. HPV, może również wystąpić w jamie ustnej. Leczenie polega na zastosowaniu kremów, żeli lub maści, a także krioterapii. W zaawansowanym stadium potrzebny jest zabieg z użyciem lasera, lub zabieg chirurgiczny.
- HBV – czyli wirusowe zapalenie wątroby typ B, spowodowane wirusem Hepatitis B Virus. W tym przypadku oprócz kontaktu seksualnego, do zakażenia dochodzi również poprzez kontakt z krwią. W przypadku stosunku, do zakażenia dochodzi podczas kontaktu ze spermą lub wydzieliną z pochwy. Oprócz zapalenia wątroby może powodować żółtaczkę, wymioty, marskość wątroby, nowotwór. Niestety zdarzają się również przypadki śmiertelne.
- AIDS/ HIV – spowodowany wirusem human immunodeficiency virus. Aids jest choroba przewlekłą, a do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z krwią, a także w czasie stosunku. Często choroba przez dłuższy okres nie daje objawów, dopiero w stadium zaawansowanym pojawiają się problemy z zapaleniem płuc, gruźlicą a nawet nowotworem.
- HIV – retrowirus atakujący nasze komórki układu odpornościowego.
- Wrzód weneryczny – przyczyną jego powstania są bakterie Haemophilus ducreyi. Charakterystycznym objawem są owrzodzenia narządów płciowych, z występującą czerwoną otoczką wokół zmiany.
- NGU – nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej – choroba spowodowana pojawieniem się kilku bakterii. Częściej występuje u kobiet, a objawia się bólem i pieczeniem podczas oddawania moczu,a także nieprzyjemnymi upławami. Natomiast w przypadku mężczyzn, występuje parcie na pęcherz, ból przy oddawaniu moczu, a także ropna wydzielina z moczowej cewki.
- Mięczak zakaźny – wywołany przez dobrze znany wirus ospy. Mięczak zakaźny objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi, które są twarde, natomiast w środku wypełnione są gęstą grudkowatą substancją. Zmiany skórne pojawiają się w okolicach intymnych, przybierając kolor cielisty, żółtawy lub perłowy. Leczenie opiera się na zastosowaniu maści, kremów luz specjalnych żeli, jednak w przypadku dużych zmian konieczne jest zastosowanie lasera.
- Świerzb – spowodowanym namnożeniem się pasożytów świerzbowca ludzkiego. Jest to niezwykle dokuczliwa choroba, powodująca ogromny dyskomfort związany ze swędzeniem okolic intymnych. Dolegliwości mijają po zastosowaniu specjalnych maści.
- Wszawica łonowa – jak sama nazwa wskazuje, powodem są wszy łonowe, które najczęściej przenoszone są poprzez kontakty seksualne, spanie w pościeli w której są obecne wszy, czy używanie ręczników z wszami. Leczenie wymaga zastosowania specjalnych szamponów, maści, kremów oraz szczotek.
Jak wyeliminować ryzyko zakażenia chorobą weneryczną?
Zasada jest prosta, albo stosujesz prezerwatywy i starasz się dbać o bezpieczeństwo, albo się badasz i ewentualnie podejmujesz leczenia. Ważne, jest również prowadzenie odpowiedzialnego życia seksualnego, najlepiej z jednym, stałym partnerem. Pamiętaj, że możesz być odpowiedzialny za zakażenie innych osób, w tym także swoich domowników. Leczenie nie zawsze przynosi efekty, tak jak w przypadku wirusowego zapalenia wątroby. Dodatkowym zabezpieczeniem jest również szczepienie. Nie ma 100% zabezpieczenia przed zakażeniem, jedyną słuszną metodą jest wstrzemięźliwość.
